(49) دعای‌ شامگاهی

(49) دعای‌ شامگاهی

نه‌ به‌ روزم‌ آفتابی‌ نه‌ به‌ شام‌ تیره‌ ماهی‌

نه‌ به‌ باغ‌ من‌ درختی‌ نه‌ به‌ راغ‌ من‌ گیاهی‌

من‌ و تیرگی‌ شب‌ها دل‌ دردمند و تنها

نه‌ به‌ بزم‌ من‌ چراغی‌ نه‌ امید صبحگاهی‌

رخ‌ من‌ چنان‌ فسرده‌ دل‌ من‌ به‌ سینه‌ مرده‌

به‌ لبم‌ نه‌ زهرخندی‌ به‌ دلم‌ نه‌ سوز آهی‌

کمری‌ شکسته‌ دارم‌ ز گران‌ بار بهتان‌

که‌ به‌ غیر بی‌گناهی‌ نبود مرا گناهی‌

به‌ کجا برم‌ فغان‌ را ز که‌ داد خود بگیرم‌

به‌ جز از علیم‌ عالم‌ نبود مرا گواهی‌

نه‌ سزاست‌ این‌ چنینم‌ که‌ به‌ افترا قرینم‌

چو فتاده‌ام‌ زمانی‌ ز یقین‌ به‌ اشتباهی‌

سزدم‌ که‌ دیده‌ گریان‌ بکنم‌ چو پیر کنعان‌

که‌ مراست‌ یوسفی‌ هم‌ ز برادران‌ به‌ چاهی‌

شده‌ عبرتم‌ در این‌ ره‌ در دل‌ به‌ غیر بندم‌

همه‌ عمر شکر گویم‌ که‌ مرا شد انتباهی‌

ز نگاه‌ پرملامت‌ به‌ کدام‌ ره‌ گریزم‌

بک‌ استعیذ ربّی‌ فاعذن‌ یا الهی‌

تو مراد هر مریدی‌ تو به‌ هر غمی‌ نویدی‌

به‌ دلم‌ بده‌ امیدی‌ به‌ تنم‌ بده‌ پناهی‌

تن‌ لاغر و نحیفم‌ نبود ز بیم‌ کیفر

به‌ امید کوه‌ رحمت‌ شده‌ام‌ چو پرّکاهی‌

ره‌ کفر و دین‌ بپویم‌ دودلم‌ کدام‌ جویم‌

نه‌ دلی‌ به‌ دیر دارم‌ نه‌ سری‌ به‌ خانقاهی‌

تو که‌ دل‌ به‌ هر که‌ دادی‌ و به‌ جز جفا ندیدی‌

به‌ راهیا دلی‌ هم‌ به‌ دعای‌ شامگاهی‌

محمّد مستقیمی - راهی

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد