*203* سبزهی اقبال
بیا که عاطفهها را به هم گره بزنیم
به فصل فاصلهها دم به دم گره بزنیم
بیا که حجم نمور سراب فاصله را
به جرعهای ز صفا بر عدم گره
بزنیم
به تار الفت بگسسته بارها این بار
بیا برای خدا با قسم گره بزنیم
به در نمیرود از سیزده نحوست بخت
مگر به سبزهی اقبال هم گره بزنیم
بیا دخیل نیاز سپیدبختی را
به طیلسان سیاه حرم گره
بزنیم
بیا که توشهی جان را به درد بربندیم
بیا که بقچهی دل را به غم
گره بزنیم
کلاف بغض که سر در گم است باز کنیم
نه آن که بر گرهش باز هم گره بزنیم
به تار اشک روان صد گره زنیم از تاب
به پود بغض گلوگیر کم گره
بزنیم
نمیرسیم به درمان خود مگر آن دم
که درد را به زبان قلم گره بزنیم
محمّد مستقیمی - راهی