*422* مرز ادب
به یاد زهره قاسمی
ای سپید!
سیاه رنگ من است
آخرین «چارپاره»ات
چار پارهام کرد
خاکیترین گیسو
آن شعر است
خاکسترنشین غم تو
سیاه رنگ من است
ای امتداد سپید تا سپیده!
سیمرغ ادب
تا انتهای احساس
اسفندیار چشمان توست
آن رنگینکمان
بر بیناترین آسمان دیروز
این بارانیترین ابر امروز
سیاه رنگ من است
و شب آن من
و من پرستارهترین
«زهره» کو؟
چنگ کو؟
«عود باید سوخت»
چه کسی میبرد مرا
تا آستان «الههی ناز»
چرا زخمه بر دل میزنی غم؟
بر این شکستهترین تار
محمد مستقیمی - راهی