*427* اکالیپتوس
بر خرابه‌های خرّم‌شهر سرودم
کدامین توفان تو را ربود
که از ستاره تا ماهی
یک افق بیش نیست
جغرافیای رفتنت
شهاب کدامین کمان
ستاره‌ات را سوخت
که ستاره‌ای نمی‌سوزد بر تو
ای مزار بی‌کس
بگذار بگریم
دیوار کدامین امنیت
مرثیة آوار سرود
که دختران
خواب دیوار می بینند
در خاکستانت ای مزار بی‌کس
بگذار بگریم
دستان بلندت را
چشمان کدامین کولی بی‌خانمان
به تفاّل نشست
که انگشتانت زبانه کشید تا عیّوق
و ستاره‌ای نمی‌سوزد بر تو
ای مزار بی‌کس
بگذار بگریم
گام‌های همیشه‌ات را
گذر کدامین مغیلان‌زار آزرد
که از هر آبله‌اش
اکالیپتوسی روییده‌است
درد من کجاست؟
بگذار بگریم
ای مزار بی کس!
محمد مستقیمی - راهی