(10) این نیز بگذرد

(10) این نیز بگذرد

این‌ درد و رنج‌ و حسرت‌ و غم‌ نیز بگذرد

خوش‌ باش‌ بینوا که‌ ستم‌ نیز بگذرد

غرّه‌ مشو که‌ برترم‌ از جاه‌ و مال‌ و حسن‌

این‌ تخت‌ و تاج‌ کشور جم‌ نیز بگذرد

عمری‌ گذشت‌ گرچه‌ به‌ ناکامی‌ و شکست‌

این‌ مابقی‌ چه‌ بیش‌ و چه‌ کم‌ نیز بگذرد

امید فتح‌ خویش‌ ز دل‌ برمکن‌ که‌ این‌

رخش‌ رجا ز پیچ‌ و ز خم‌ نیز بگذرد

برپا کنیم‌ دولت‌ سعد کبوتران‌

این‌ شام‌ شوم‌ بوم‌ الم‌ نیز بگذرد

صدها هزار قید قلم‌ راه‌ ما گرفت‌

ترسم‌ که‌ این‌ رقم‌ ز رقم‌ نیز بگذرد

راهی‌ نیام‌ برهنه‌شمشیر خویش‌ باش‌

کاین‌ گیر و دار اهل‌ قلم‌ نیز بگذرد

محمّد مستقیمی - راهی

(9) زنگی‌ مست

(9) زنگی‌ مست

نگر سبوی‌ به‌ دوش‌ من‌ است‌ و تیغ‌ به‌ دستم‌

رها کنید مرا شب‌روان‌ که‌ زنگی‌ مستم‌

سبو سبو بزنم‌ باده‌ زین‌ پس‌ از غم‌ دنیا‌

که‌ توبه‌ کردم‌ و ساغر به‌ فرق شیخ‌ شکستم‌

برم‌ چو سجده‌ به‌ خاک‌ از جمال‌ دخترک تاک‌

به‌ اهل‌ مدرسه‌ گردد عیان‌ که‌ باده‌پرستم‌

بسوز خرقه‌ی‌ زهد و ریا و دامن‌ تقوی‌

نشین‌ به‌ گوشه‌ی‌ میخانه‌ مثل من‌ که‌ نشستم‌

ز بهر آن‌ که‌ شوم‌ فارغ‌ از خیال‌ چه‌ و چند‌

چه‌ عهدها که‌ شکستم‌ چه‌ بندها که‌ گسستم‌

خدا گواست‌ موحّد منم‌ به‌ مذهب‌ عشّاق

به‌ غیر باده‌ ز بعد تو دل‌ به‌ غیر نبستم‌

به‌ غیر ساقی‌ و می‌جمله‌ کاینات‌ دورنگند

غلام‌ همّت‌ ساقی‌ همیشه‌ بوده‌ و هستم‌

گمان‌ مبر که‌ ز چنگ‌ ریا به‌ زهد توان‌ رست‌

به‌ زور باده‌ ز چنگال‌ شیخ‌ و شحنه‌ برستم‌

عجب‌ مدار ز راهی‌ که‌ یافت‌ چشمه‌ی‌ حیوان‌

که‌ در سبیل‌ طلب‌ لحظه‌ای‌ ز پا ننشستم‌

محمّد مستقیمی - راهی