روزانه‌ها
همهادبی
- دولنده م - راهی
- دیش سپید م - راهی
- مث باد علیرضا امیرخانی
- ماه مات رضا بابالمراد
- همارا نفیسه باقری
- سنگچین سعید بیابانکی
- فوران مرتضی پارسا
- ترانههای بومی مرتضی شیرانی
- عاشقانههام کورش ترابی
- غیر قابل پرنده علی ثابتقدم
- پستنویسی پریا تفنگساز
- من حرف میزنم حسین جلالپوز
دوستان
- حرف و نقل مهدی افضل
- مشبک و معرق احمد نجفیان
- ادبیات آرمان صدیقی
- کویر انارک محمدعلی ابراهیمی
- شعر مثلث ابراهیم اسماعیلی
- خزان داغ ابوذر قوامزاده
- مرغ دل عباس افلاکی
- چشمان بارانی مجید افلاکی
اجتماعی
- شجرهنامهی ما م - راهی
- چوپانان آباد نسل سومی
- دهستان چوپانان غلامعلی صمیمی
- چوپونون ذبیح
خبری
نوستالژیک
- دوستداران میراث فرهنگی چوپانان عباس صادقمحمدی
- نرگس خور محمد مسلم
- چاهملک در گذر زمان
- چوپانان زادبوم من
- پیره مردون
- نایینا
- زنده به گور مهدی عباسی
- اردیب نگین کویر
علمی
- راه مشاور ابوالقاسم مستقیمی
- کویر زیست حسین غلامرضایی
- هاست لینوکس
- نایین پژوه
ابر برجسب
محمد مستقیمی راهی شعر کلاسیک شعر سپید رباعی کاریکلماتورهای راهی دوبیتی جانباز بهنام قوامزاده چوپانان معلم شعر نیمایی هجا طنز شهادت ترانهبرگهها
جدیدترین یادداشت‌ها
همه- خارزار خارزار روزی که مزرعه به خدا واگذار شد گابریل کدخدا شد و انباردار شد مایکل امیر کاشت نه، داشت نه، برداشت شد فقط دست خسیس...
- بازگشت به عصر جاهلیت ملت ز قیامت و امامت برگشت از دین دروغ و زرق, امت برگشت با زنده به گور کردن دخترکان آن سنت عهد جاهلیت برگشت
- در زیر سایه‌بان سوگ سایه «مژده بده، مژده بده، یار پسندید تو را سایه او گشتی و او برد به خورشید تو را» تا بدرخشی خوش در عرصه‌ی میدان ادب...
- اهل نیستان ای اهل نیستان! هی! نی را نفروشید ای دل ای دل، دل‌ای دل‌ای را نفروشید هم آنچه نگارد نی و هم آنچه نوازد نه نامه و نه...
- در سوگ حکمت یغمایی در سوگ حکت یغمایی فصل کوچ آمد آن لک‌لک رفت سلخ خشکش زد سنجاقک رفت کشتخان پژمرد گل‌خانه فسرد از صفای گلدان میخک رفت شد...
- کاریکلماتور 36
- کاریکلماتور 35
- *538* رنگ *538* رنگ دیوارها اهل سیاست بودند هی رنگشان کردیم اهل تجارت شدند. محمد مستقیمی – راهی
- *537* صخره *537* صخره از آن صخره ی داغ و برهنه پایین که بیایی دستانت نرمای سبزه ها را می بوسد و لبهایت خنکای چشمه را همین جا زیر...
- *536* قول بده دیگه جیم نشی *536* قول بده دیگه جیم نشی از وقتی رفتی از چشام شبا تو خوابت می‌بینم رفتی شدی یه خاطره مثل سرابت می‌بینم از اون دورا...
بایگانی
- خرداد 1402 1
- مهر 1401 1
- مرداد 1401 1
- بهمن 1400 1
- مهر 1400 1
- اسفند 1395 1
- شهریور 1395 1
- شهریور 1394 20
- مرداد 1394 60
- تیر 1394 75
- خرداد 1394 24
- اردیبهشت 1394 18
- فروردین 1394 15
- اسفند 1393 6
- بهمن 1393 4
- دی 1393 19
- آذر 1393 30
- آبان 1393 35
- مهر 1393 36
- شهریور 1393 32
- مرداد 1393 32
- تیر 1393 9
- خرداد 1393 7
- اردیبهشت 1393 6
- فروردین 1393 6
- اسفند 1392 4
- بهمن 1392 5
- دی 1392 4
- آذر 1392 4
- آبان 1392 3
- مهر 1392 3
- شهریور 1392 3
- مرداد 1392 2
- تیر 1392 2
- خرداد 1392 3
- اردیبهشت 1392 2
- فروردین 1392 3
- اسفند 1391 3
- بهمن 1391 1
- دی 1391 1
- اسفند 1390 57
- بهمن 1390 2
- دی 1390 4
- آذر 1390 4
- آبان 1390 2
- مهر 1390 9
- شهریور 1390 3
- مرداد 1390 19
- خرداد 1389 2
- فروردین 1389 1
- اسفند 1388 1
- بهمن 1388 1
- آذر 1388 1
- شهریور 1388 1
- مرداد 1388 1
- خرداد 1388 1
- فروردین 1388 1
- اسفند 1387 1
- آبان 1387 1
- شهریور 1387 1
- تیر 1387 1
- اردیبهشت 1387 1
- اسفند 1386 1
- آذر 1386 1
- شهریور 1386 1
- مرداد 1386 1
- خرداد 1386 1
- اسفند 1385 1
- آبان 1385 1
- فروردین 1384 4
جست‌وجو
*215* بهار
*215* بهار
بهار را به تماشا نشسته‌ای برخیز
نسیم از طرف کوی یار می‌آید
هزار دامن گل را به دست باد رها کن
خیال پنجره را باز کن به دست سحر
بهار را به سرود زمان پذیرا شو
نگاه پنجره را در زلال رود بشوی
که خواب پنجره در زمهریر می‌میرد
بهار را به تماشا نشسته‌ای برخیز
که کاروان گل از راه می‌رسد به شتاب
به گوشه‌ای فکن این پرده‌ی زمستان را
که نغمه‌های بهاری به پشت پرده وزید
شکوفه‌ها را آیینه باش تا به دلت
صفای آینه تابد غبار برخیزد
بهار را به تماشا نشسته‌ای برخیز
به روی سفره‌ی دل هفت‌سین عشق بچین
که کام جان ز پیام بهار شیرین است
ببین که سفره‌ی باغ از شکوفه رنگین است
محمّد مستقیمی - راهی
*110* هفته‌ی رنج
*110* هفته‌ی رنج
سینه‌ی پر مهر من کینه ندارد
روح مرا حجم آیینه ندار
دست دعایم پر از تاول رنج است
جبهه‌ی زهدم اگر پینه ندارد
هر غم برگشته این حاست به گل‌گشت
باغ دل سبز من چینه ندارد
می‌شکند دم‌به‌دم جام دلم را
آن که به جز سنگ در سینه ندارد
نیست به تقویم من جدول سرخی
هفته‌ی رنج من آدینه ندارد
محمّد مستقیمی - راهی
*109* پروانه‌ی بکارت
*109* پروانه‌ی بکارت
امشب به طاقدیس شبستان سینه
قندیل روشنان سرشکم را
آویز می‌کنم
می‌روبم از غبار کدورت‌ها
از گرد کینه‌ها
تالار سینه را که محکمه‌ی عشق است
آنک
به صحن محکمه
بر کرسی شهادت حق
بنشسته شاهدان شهادتند
به هیأت داغ
اینک
برخودتنیده کرمک وجدان را
از تار تار پیله‌ی ابریشمین وهم
بیرون کشیده
پروانه‌ی بکارت پیرش را
در پیشگاه شمع بلوغ عشق
روشنگرانه به صلّابه می‌کشم
هان ای به خود تنیده پیله‌ی اوهام!
تو از سلاله‌ی پروانگان عاشق و مستی
تو از قبیله‌ی پروازی
از چیست ای به خود تنیده پیله‌ی اوهام
پرواز را
باور نمی‌کنی
می‌بینی و نمی‌بینی
فوج پرندگان مهاجر را
در هجرتی بزرگ
پهنای آسمان شرف را گل‌رنگ کرده‌اند
از چیست ای به خود تنیده پیله‌ی اوهام
باور نمی‌کنی
می‌بینی و نمبینی
ابر کبوتران مهاجر را
در بی‌کرانه آبی ایثار
و می‌شنوی
آوای رعد بال‌زدن‌ها را
و می‌مانی
در زیر بارش خون بی‌چتر
باز از چه رو ز چیست؟
پرواز سرخ را
باور نمی‌کنی
نک ای به خود تنیده پیله‌ی اوهام
از پیله رسته‌ای
پروانه‌ی بکارت تو
در پیشگاه شمع بلوغ عشق
محکوم سوختن در آتش عشق است
محمّد مستقیمی - راهی
*235* نوروز
*235* نوروز
نوروز!
ای نوترین کهنه!
کهنه‌ترین نو!
درمن برای من
این واژه‌ی اصیل نام تو سال‌هاست
جز رخت نو نداشته سوغات دیگری
نوروز!
ای خسته‌ی ره ب‌ی‌انتهای سال!
این آخرین تو
سوغاتی مرا
از یاد برده بود
محمّد مستقیمی - راهی