روزانهها
همهادبی
- دولنده م - راهی
- دیش سپید م - راهی
- مث باد علیرضا امیرخانی
- ماه مات رضا بابالمراد
- همارا نفیسه باقری
- سنگچین سعید بیابانکی
- فوران مرتضی پارسا
- ترانههای بومی مرتضی شیرانی
- عاشقانههام کورش ترابی
- غیر قابل پرنده علی ثابتقدم
- پستنویسی پریا تفنگساز
- من حرف میزنم حسین جلالپوز
دوستان
- حرف و نقل مهدی افضل
- مشبک و معرق احمد نجفیان
- ادبیات آرمان صدیقی
- کویر انارک محمدعلی ابراهیمی
- شعر مثلث ابراهیم اسماعیلی
- خزان داغ ابوذر قوامزاده
- مرغ دل عباس افلاکی
- چشمان بارانی مجید افلاکی
اجتماعی
- شجرهنامهی ما م - راهی
- چوپانان آباد نسل سومی
- دهستان چوپانان غلامعلی صمیمی
- چوپونون ذبیح
خبری
نوستالژیک
- دوستداران میراث فرهنگی چوپانان عباس صادقمحمدی
- نرگس خور محمد مسلم
- چاهملک در گذر زمان
- چوپانان زادبوم من
- پیره مردون
- نایینا
- زنده به گور مهدی عباسی
- اردیب نگین کویر
علمی
- راه مشاور ابوالقاسم مستقیمی
- کویر زیست حسین غلامرضایی
- هاست لینوکس
- نایین پژوه
ابر برجسب
محمد مستقیمی راهی شعر کلاسیک شعر سپید رباعی کاریکلماتورهای راهی دوبیتی جانباز بهنام قوامزاده چوپانان معلم شعر نیمایی هجا طنز شهادت ترانهبرگهها
جدیدترین یادداشت‌ها
همه- خارزار خارزار روزی که مزرعه به خدا واگذار شد گابریل کدخدا شد و انباردار شد مایکل امیر کاشت نه، داشت نه، برداشت شد فقط دست خسیس...
- بازگشت به عصر جاهلیت ملت ز قیامت و امامت برگشت از دین دروغ و زرق, امت برگشت با زنده به گور کردن دخترکان آن سنت عهد جاهلیت برگشت
- در زیر سایه‌بان سوگ سایه «مژده بده، مژده بده، یار پسندید تو را سایه او گشتی و او برد به خورشید تو را» تا بدرخشی خوش در عرصه‌ی میدان ادب...
- اهل نیستان ای اهل نیستان! هی! نی را نفروشید ای دل ای دل، دل‌ای دل‌ای را نفروشید هم آنچه نگارد نی و هم آنچه نوازد نه نامه و نه...
- در سوگ حکمت یغمایی در سوگ حکت یغمایی فصل کوچ آمد آن لک‌لک رفت سلخ خشکش زد سنجاقک رفت کشتخان پژمرد گل‌خانه فسرد از صفای گلدان میخک رفت شد...
- کاریکلماتور 36
- کاریکلماتور 35
- *538* رنگ *538* رنگ دیوارها اهل سیاست بودند هی رنگشان کردیم اهل تجارت شدند. محمد مستقیمی – راهی
- *537* صخره *537* صخره از آن صخره ی داغ و برهنه پایین که بیایی دستانت نرمای سبزه ها را می بوسد و لبهایت خنکای چشمه را همین جا زیر...
- *536* قول بده دیگه جیم نشی *536* قول بده دیگه جیم نشی از وقتی رفتی از چشام شبا تو خوابت می‌بینم رفتی شدی یه خاطره مثل سرابت می‌بینم از اون دورا...
بایگانی
- خرداد 1402 1
- مهر 1401 1
- مرداد 1401 1
- بهمن 1400 1
- مهر 1400 1
- اسفند 1395 1
- شهریور 1395 1
- شهریور 1394 20
- مرداد 1394 60
- تیر 1394 75
- خرداد 1394 24
- اردیبهشت 1394 18
- فروردین 1394 15
- اسفند 1393 6
- بهمن 1393 4
- دی 1393 19
- آذر 1393 30
- آبان 1393 35
- مهر 1393 36
- شهریور 1393 32
- مرداد 1393 32
- تیر 1393 9
- خرداد 1393 7
- اردیبهشت 1393 6
- فروردین 1393 6
- اسفند 1392 4
- بهمن 1392 5
- دی 1392 4
- آذر 1392 4
- آبان 1392 3
- مهر 1392 3
- شهریور 1392 3
- مرداد 1392 2
- تیر 1392 2
- خرداد 1392 3
- اردیبهشت 1392 2
- فروردین 1392 3
- اسفند 1391 3
- بهمن 1391 1
- دی 1391 1
- اسفند 1390 57
- بهمن 1390 2
- دی 1390 4
- آذر 1390 4
- آبان 1390 2
- مهر 1390 9
- شهریور 1390 3
- مرداد 1390 19
- خرداد 1389 2
- فروردین 1389 1
- اسفند 1388 1
- بهمن 1388 1
- آذر 1388 1
- شهریور 1388 1
- مرداد 1388 1
- خرداد 1388 1
- فروردین 1388 1
- اسفند 1387 1
- آبان 1387 1
- شهریور 1387 1
- تیر 1387 1
- اردیبهشت 1387 1
- اسفند 1386 1
- آذر 1386 1
- شهریور 1386 1
- مرداد 1386 1
- خرداد 1386 1
- اسفند 1385 1
- آبان 1385 1
- فروردین 1384 4
جستوجو
*369* بوی عشق
*369* بوی عشق
در سوگ شاملو
من و و تو
مصلوبینِ کلیسای‌ِ شمس‌ِ قیس
هم‌چنان بر دار ایستاده
بزرگا تو!
که «بکارتِ سربلند را»
هم‌چنان «سر به مهر»
به حجله بردی
هم‌چنان بر صلیب می‌مانی
سربلند
«دهانت را بوییدند»
تا به جرمِ دوست‌داشتن
بشکنند
دستت را
که «حضورِ مأنوسِ دستان را می‌جست»
و تو
فراموش کردی پا را
به جرمِ «پای‌مال کردنِ جانِ انگشتان»
چه تلاشِ بیهوده‌ای!
در پنهان‌کردنِ تو
تو را که یک آغوش بسنده بود
«برایِ زیستن»
« و برای مردنت»
تو خفتی
و «تمامِ کوچه‌هایِ شهر»
خوابِ تو را
به پرسه نشستند
نگران خشک‌سالی مباش
«برکه‌ها و دریاها » را پس از این
ما خواهیم گریست
تو بر دار می‌مانی
بیهده می‌کوشند
دارت را پنهان کنند
«فانوسی که به رسوایی آویختی»
«تمامِ کوچه‌هایِ بن‌بست» را فروخت
و «قناری‌هایِ خاموش‌ِ گلویت»
زبان‌ِ عشق بودند
بزرگا تو!
که «تجربه‌یِ بیهوده‌یِ فاصله‌ها را» پیمودی
و آمدی
تا «شکوفه‌ی‌ِ سرخ پیراهن»
«صلتِ تمامِ قصیده‌هایم»
غزلِ مرگ توست
که باژگونه است
و گل پرتاب می‌کند
بر ما
در همان بالا
در همان بلند
که پرواز می‌کردی
ماندی برای همیشه
فریادِ «چراغِ معجزه»ات
هنوز می‌درخشد
و ما کوردلان
در توفیر «نیم‌شب از فجر» مانده‌ایم
و سویِ چراغ «از کیسه‌مان رفت
آن «قطره‌یِ تفتیده چون خورشید»
اینک در چشمان ماست
از تو نیاموختیم
«بی‌دریغ بودن را»
و «کاردهایمان
حتی برای قسمت‌کردن بیرون نیامد
تو که «دهانت بویِ عشق می‌داد»
چرا نگرانِ ناپیداییِ آن بودی؟
بزرگا تو!
که هماره گریستی
در درگاه‌ها
در آستانه‌ها
در معبرِ بادها
در چهار راه‌ها
در چهار چوب‌ها
و اکنون در قابی کهنه
زیستی
اکنون که با «خواهرِ عشق» ازدواج می‌کنی
درمی‌یابی رازِ جاودانگی را
گاهی که «باد دیوانه»
«یال بلندِ اسبت را آشفته کرد
دخترانِ بلوغِ نارس
دخترانِ چگورهایِ کوک ناشده
دخترانِ شعرهایِ نسروده
دخترانِ زورق‌هایِ شکسته
به سوگ نشستند
و ما هم‌چنان
«دوره می‌کنیم
شب را و روز را
هنوز را...»
محمّد مستقیمی - راهی
