روزانهها
همهادبی
- دولنده م - راهی
- دیش سپید م - راهی
- مث باد علیرضا امیرخانی
- ماه مات رضا بابالمراد
- همارا نفیسه باقری
- سنگچین سعید بیابانکی
- فوران مرتضی پارسا
- ترانههای بومی مرتضی شیرانی
- عاشقانههام کورش ترابی
- غیر قابل پرنده علی ثابتقدم
- پستنویسی پریا تفنگساز
- من حرف میزنم حسین جلالپوز
دوستان
- حرف و نقل مهدی افضل
- مشبک و معرق احمد نجفیان
- ادبیات آرمان صدیقی
- کویر انارک محمدعلی ابراهیمی
- شعر مثلث ابراهیم اسماعیلی
- خزان داغ ابوذر قوامزاده
- مرغ دل عباس افلاکی
- چشمان بارانی مجید افلاکی
اجتماعی
- شجرهنامهی ما م - راهی
- چوپانان آباد نسل سومی
- دهستان چوپانان غلامعلی صمیمی
- چوپونون ذبیح
خبری
نوستالژیک
- دوستداران میراث فرهنگی چوپانان عباس صادقمحمدی
- نرگس خور محمد مسلم
- چاهملک در گذر زمان
- چوپانان زادبوم من
- پیره مردون
- نایینا
- زنده به گور مهدی عباسی
- اردیب نگین کویر
علمی
- راه مشاور ابوالقاسم مستقیمی
- کویر زیست حسین غلامرضایی
- هاست لینوکس
- نایین پژوه
ابر برجسب
محمد مستقیمی راهی شعر کلاسیک شعر سپید رباعی کاریکلماتورهای راهی دوبیتی جانباز بهنام قوامزاده چوپانان معلم شعر نیمایی هجا طنز شهادت ترانهبرگهها
جدیدترین یادداشت‌ها
همه- خارزار خارزار روزی که مزرعه به خدا واگذار شد گابریل کدخدا شد و انباردار شد مایکل امیر کاشت نه، داشت نه، برداشت شد فقط دست خسیس...
- بازگشت به عصر جاهلیت ملت ز قیامت و امامت برگشت از دین دروغ و زرق, امت برگشت با زنده به گور کردن دخترکان آن سنت عهد جاهلیت برگشت
- در زیر سایه‌بان سوگ سایه «مژده بده، مژده بده، یار پسندید تو را سایه او گشتی و او برد به خورشید تو را» تا بدرخشی خوش در عرصه‌ی میدان ادب...
- اهل نیستان ای اهل نیستان! هی! نی را نفروشید ای دل ای دل، دل‌ای دل‌ای را نفروشید هم آنچه نگارد نی و هم آنچه نوازد نه نامه و نه...
- در سوگ حکمت یغمایی در سوگ حکت یغمایی فصل کوچ آمد آن لک‌لک رفت سلخ خشکش زد سنجاقک رفت کشتخان پژمرد گل‌خانه فسرد از صفای گلدان میخک رفت شد...
- کاریکلماتور 36
- کاریکلماتور 35
- *538* رنگ *538* رنگ دیوارها اهل سیاست بودند هی رنگشان کردیم اهل تجارت شدند. محمد مستقیمی – راهی
- *537* صخره *537* صخره از آن صخره ی داغ و برهنه پایین که بیایی دستانت نرمای سبزه ها را می بوسد و لبهایت خنکای چشمه را همین جا زیر...
- *536* قول بده دیگه جیم نشی *536* قول بده دیگه جیم نشی از وقتی رفتی از چشام شبا تو خوابت می‌بینم رفتی شدی یه خاطره مثل سرابت می‌بینم از اون دورا...
بایگانی
- خرداد 1402 1
- مهر 1401 1
- مرداد 1401 1
- بهمن 1400 1
- مهر 1400 1
- اسفند 1395 1
- شهریور 1395 1
- شهریور 1394 20
- مرداد 1394 60
- تیر 1394 75
- خرداد 1394 24
- اردیبهشت 1394 18
- فروردین 1394 15
- اسفند 1393 6
- بهمن 1393 4
- دی 1393 19
- آذر 1393 30
- آبان 1393 35
- مهر 1393 36
- شهریور 1393 32
- مرداد 1393 32
- تیر 1393 9
- خرداد 1393 7
- اردیبهشت 1393 6
- فروردین 1393 6
- اسفند 1392 4
- بهمن 1392 5
- دی 1392 4
- آذر 1392 4
- آبان 1392 3
- مهر 1392 3
- شهریور 1392 3
- مرداد 1392 2
- تیر 1392 2
- خرداد 1392 3
- اردیبهشت 1392 2
- فروردین 1392 3
- اسفند 1391 3
- بهمن 1391 1
- دی 1391 1
- اسفند 1390 57
- بهمن 1390 2
- دی 1390 4
- آذر 1390 4
- آبان 1390 2
- مهر 1390 9
- شهریور 1390 3
- مرداد 1390 19
- خرداد 1389 2
- فروردین 1389 1
- اسفند 1388 1
- بهمن 1388 1
- آذر 1388 1
- شهریور 1388 1
- مرداد 1388 1
- خرداد 1388 1
- فروردین 1388 1
- اسفند 1387 1
- آبان 1387 1
- شهریور 1387 1
- تیر 1387 1
- اردیبهشت 1387 1
- اسفند 1386 1
- آذر 1386 1
- شهریور 1386 1
- مرداد 1386 1
- خرداد 1386 1
- اسفند 1385 1
- آبان 1385 1
- فروردین 1384 4
جستوجو
*418* سایه‌ی آن کهن
*418* سایه‌ی آن کهن
دیشب شکستم
همصدا با قامتم
وقتی شکوفه‌ی همیشه نوش‌خند
به نیش خندید
آه...!
تزریق کدامین زنبور نااهل
شهد کندو را آلود؟
من که موم بودم در دستانت
دیشب سوختم
همسوز با دلم
وقتی دلم برای دلم سوخت
که نجوای خزان بود
و یک باغ جوانه
به چینه دل نبسته‌ام
و به رخنه‌ای قانعم
باغ بی‌چینه باغ است و بی‌گل هرگز
من به سایه تعظیم می‌کنم
نه به درخت
و جوانه‌ها
که چشم‌انتظار آبند و پیوند
ماندند
و خستگی آبیار
که دود می‌شد هر روز
در چپق عاطفه
زیر سایه‌ی آن کهن
بی‌عاطفه خشکید
ای شاه‌دانه‌ی تکبر!
در چپقم بنگ دل‌سردی مریز
که من به سایه تعظیم می‌کنم
نه به درخت
دیشب فروریختم
همراه با اشک‌هایم
وقتی آن صادقانه‌ها را
به تمساح نسبت دادی
تهمت بی‌حرمتی به آب
وصله‌ی من نیست
که تشنه‌ام و کویرزاد
ای بوتیمار!
خیره نگران دریایی
اگر او دریاست
و من
نگران جوانه‌هایم
که چشم‌انتظار آبند و پیوند
اگر این ابر می‌گرید
دلتنگی آن دریاست
بیهوده چتر دستانت را گشوده‌ای
بگذار شکوفه‌ها تن بشویند
و ببالند
در سایه‌ی آن کهن
و من
به سایه تعظیم می‌کنم
نه به درخت
دیشب تکیدم
همدرد با برگ‌هایم
وقتی که بار دیگر خزان را مرور کردند
و باغ خمیازه‌ی حسادت کشید
به امید خوابی سبز
و غفلت زردی پشت آن کهن به کمین
و اگر آبی به صورت نزده‌بودم
باغ را
آنگاه
بایست من و تو
جارو می‌کردیم
برگ‌ها را
پیش از هنگام
از زیر سایه‌ی آن کهن
تا چپقی دود کنیم
نه از سر خستگی
که از بیهودگی
در سنگینی سایه‌ی آن کهن
که من به سایه تعظیم می‌کنم
نه به درخت
دیشب گریختم
همپای غرورم
وقتی به شکستنش برانگیختی
تا بشکند بلورینه‌ها را
بلورینه‌های پخته‌شده
در همان کوره‌ی کوزه‌گری کهن
و شسته شده
در جویبار «گلستانه»
در کنار بازی «کودکان احساس»
و دل خوش کند
به سفالینه‌ها
آن هم نه سفالینه‌های «سیلک»
که شکسته-بسته‌هایی بند خورده
با دستان بی‌هنر چینی بند زنی ناشی
نه
او شکست
تا نشکند
و من
می‌نوشم
آن صافی دیرینه را
از آن سفال کهنه
در این جام نو
زیر سایه‌ی آن کهن
و به سایه تعظیم می‌کنم
نه به درخت
محمد مستقیمی - راهی
