روزانه‌ها
همهادبی
- دولنده م - راهی
- دیش سپید م - راهی
- مث باد علیرضا امیرخانی
- ماه مات رضا بابالمراد
- همارا نفیسه باقری
- سنگچین سعید بیابانکی
- فوران مرتضی پارسا
- ترانههای بومی مرتضی شیرانی
- عاشقانههام کورش ترابی
- غیر قابل پرنده علی ثابتقدم
- پستنویسی پریا تفنگساز
- من حرف میزنم حسین جلالپوز
دوستان
- حرف و نقل مهدی افضل
- مشبک و معرق احمد نجفیان
- ادبیات آرمان صدیقی
- کویر انارک محمدعلی ابراهیمی
- شعر مثلث ابراهیم اسماعیلی
- خزان داغ ابوذر قوامزاده
- مرغ دل عباس افلاکی
- چشمان بارانی مجید افلاکی
اجتماعی
- شجرهنامهی ما م - راهی
- چوپانان آباد نسل سومی
- دهستان چوپانان غلامعلی صمیمی
- چوپونون ذبیح
خبری
نوستالژیک
- دوستداران میراث فرهنگی چوپانان عباس صادقمحمدی
- نرگس خور محمد مسلم
- چاهملک در گذر زمان
- چوپانان زادبوم من
- پیره مردون
- نایینا
- زنده به گور مهدی عباسی
- اردیب نگین کویر
علمی
- راه مشاور ابوالقاسم مستقیمی
- کویر زیست حسین غلامرضایی
- هاست لینوکس
- نایین پژوه
ابر برجسب
محمد مستقیمی راهی شعر کلاسیک شعر سپید رباعی کاریکلماتورهای راهی دوبیتی جانباز بهنام قوامزاده چوپانان معلم شعر نیمایی هجا طنز شهادت ترانهبرگهها
جدیدترین یادداشت‌ها
همه- خارزار خارزار روزی که مزرعه به خدا واگذار شد گابریل کدخدا شد و انباردار شد مایکل امیر کاشت نه، داشت نه، برداشت شد فقط دست خسیس...
- بازگشت به عصر جاهلیت ملت ز قیامت و امامت برگشت از دین دروغ و زرق, امت برگشت با زنده به گور کردن دخترکان آن سنت عهد جاهلیت برگشت
- در زیر سایه‌بان سوگ سایه «مژده بده، مژده بده، یار پسندید تو را سایه او گشتی و او برد به خورشید تو را» تا بدرخشی خوش در عرصه‌ی میدان ادب...
- اهل نیستان ای اهل نیستان! هی! نی را نفروشید ای دل ای دل، دل‌ای دل‌ای را نفروشید هم آنچه نگارد نی و هم آنچه نوازد نه نامه و نه...
- در سوگ حکمت یغمایی در سوگ حکت یغمایی فصل کوچ آمد آن لک‌لک رفت سلخ خشکش زد سنجاقک رفت کشتخان پژمرد گل‌خانه فسرد از صفای گلدان میخک رفت شد...
- کاریکلماتور 36
- کاریکلماتور 35
- *538* رنگ *538* رنگ دیوارها اهل سیاست بودند هی رنگشان کردیم اهل تجارت شدند. محمد مستقیمی – راهی
- *537* صخره *537* صخره از آن صخره ی داغ و برهنه پایین که بیایی دستانت نرمای سبزه ها را می بوسد و لبهایت خنکای چشمه را همین جا زیر...
- *536* قول بده دیگه جیم نشی *536* قول بده دیگه جیم نشی از وقتی رفتی از چشام شبا تو خوابت می‌بینم رفتی شدی یه خاطره مثل سرابت می‌بینم از اون دورا...
بایگانی
- خرداد 1402 1
- مهر 1401 1
- مرداد 1401 1
- بهمن 1400 1
- مهر 1400 1
- اسفند 1395 1
- شهریور 1395 1
- شهریور 1394 20
- مرداد 1394 60
- تیر 1394 75
- خرداد 1394 24
- اردیبهشت 1394 18
- فروردین 1394 15
- اسفند 1393 6
- بهمن 1393 4
- دی 1393 19
- آذر 1393 30
- آبان 1393 35
- مهر 1393 36
- شهریور 1393 32
- مرداد 1393 32
- تیر 1393 9
- خرداد 1393 7
- اردیبهشت 1393 6
- فروردین 1393 6
- اسفند 1392 4
- بهمن 1392 5
- دی 1392 4
- آذر 1392 4
- آبان 1392 3
- مهر 1392 3
- شهریور 1392 3
- مرداد 1392 2
- تیر 1392 2
- خرداد 1392 3
- اردیبهشت 1392 2
- فروردین 1392 3
- اسفند 1391 3
- بهمن 1391 1
- دی 1391 1
- اسفند 1390 57
- بهمن 1390 2
- دی 1390 4
- آذر 1390 4
- آبان 1390 2
- مهر 1390 9
- شهریور 1390 3
- مرداد 1390 19
- خرداد 1389 2
- فروردین 1389 1
- اسفند 1388 1
- بهمن 1388 1
- آذر 1388 1
- شهریور 1388 1
- مرداد 1388 1
- خرداد 1388 1
- فروردین 1388 1
- اسفند 1387 1
- آبان 1387 1
- شهریور 1387 1
- تیر 1387 1
- اردیبهشت 1387 1
- اسفند 1386 1
- آذر 1386 1
- شهریور 1386 1
- مرداد 1386 1
- خرداد 1386 1
- اسفند 1385 1
- آبان 1385 1
- فروردین 1384 4
جست‌وجو
*128* میقات خونین
*128* میقات خونین
گفتند "خانه" امن است
و به میهمانی خواندند ما را
که از قبیله‌ی "بوطالبیم"
و "شعب‌نشین" همیشه‌ی تاریخ
و "خانه" میراث ماست
به میهمانی خواندند
این "کوفیان" همیشه‌ی تاریخ
فرزندان زیادی "فرزند زیاد"
و ما که دیده بودیم
حج‌ّ بی‌پایان را
در حماسه‌ی خون "حسین"
با پروازی بلند
در نوردیدیم
فاصله‌ها را
و "کربلا" را به "مکّه" آوردیم
باشید
تا "زینب‌ها"مان
"زین‌العبادها"مان
به خطبه برخیزند
و برانگیزند
"مختارهامان" را
"میقات" بزرگمان را
"سعی" با"صفا"مان را
به خون کشیدند
تا "رمی" نکنیم شیاطین را
و "هاجرها"مان
اینان که پیش از این
بارها و بارها
"اسماعیل‌ها"شان را
فرستاده‌اند
به مسلخی بی‌بازگشت
چه زیبا! "منا" را معنا کردند
و "سعیشان"
که داغ بود
داغ از داغ "اسماعیل"
"زمزم‌ها" آفرید
جوشان و خروشان
که نهیب موجش
از ربایندگان امان "خانه" امان ربود
گفتند "خانه" امن است
"کعبه" را کعبتین انگاشتند
بازیچه پنداشتند
و با "ابرهه"
به بازی نشستند
و نرد باختند
و نشنیدند
صدای بال فوج "ابابیل" آگاهی را
بر فراز جهان
که "سجّیل" فریاد بر منقار
و تب کوچ از اسارت در بال
می‌آغازند
هجومی بی‌پایان را
و ندیدند
هزیمت "سپاه پیل" جهل را
از کعبه‌ی دل‌ها
هنوز امان‌نامه‌ی "پیر" ما
در دست "بوسفیان" است
که نوادگانش
به خوش‌خدمتی کفتاران ستاده
"یوز" می‌تازانند
بر غزالان حرم...
آنک فریاد دوباره‌ی تاریخ است
که می‌پیچد
از "حرای" حرّیت
در کوچه‌های "مکّه"
و آکنده‌است
"شعب‌های" جهان
از ناله‌ی تشنگان
"شکنجه کنید
"بلال‌ها"مان را...
بکشید
"سمیّه‌ها"مان، "یاسرها"مان را"
تا "هجرتی" دوباره آغازیم
از "مکّه"تان
تا "یثرب‌ها"مان
که همه جا "یثرب" است
و "انصار" در انتظار
که ما "مهاجران" را دریابند
و "مدینه" کنیم "یثرب‌ها"مان را...
آن گاه
از "مدینه‌های" عشق
از "مداین" شهامت
می‌کشانیم شما را
به "بدرهای" ذلّت
و می‌نشینیم
در "احد" تجربه‌ها
و می‌کشانیم شما را
به "خندق‌های" هلاکت
و دیگر بار
با"فتح‌الفتوحی" دیگر
"مکّه" را درمی‌یابیم
و "کعبه" را "خانه‌ی خدا" می‌کنیم دیگربار
و می‌خوانیم
"بلال" را
از دورترین نقطه‌ی "افریقا"
تا "اذان" بگوید
بر بلندای بامش
و هشدارید!
ای نوادگان "هند و بوسفیان!"
این بار
امان‌نامه‌تان را
تمدیدی نیست...
محمّد مستقیمی - راهی