*493* نمی‌خوام

*493* نمی‌خوام

نمی‌خوام با تو تو دریاها باشم

نمی‌خوام با تو تو صحراها باشم

نمی‌خوام با تو تو شب نجوا کنم

نمی‌خوام عقده‌ی دل رو واکنم

من ففط چشماتو میخوام

جاپای اشکاتو میخوام

نمی‌خوام با تو تو رؤیاها برم

نمی‌خوام تنها با تو تنها برم

نمی‌خوام سر روی شونه‌ت بذارم

نمی‌خوام با گریه‌هام غم بیارم

من ففط چشماتو می‌خوام

جاپای اشکاتو می‌خوام

من می‌خوام تو بغل تو بمیرم

من می‌خوام دستاتو گردن بگیرم

من می‌خوام پیرهنتو دربیاری

 نمی‌خوام کینه به پیرهن بگیرم

من ففط چشماتو می‌خوام

جاپای اشکاتو می‌خوام

.نمی‌خوام دیگه تو خوابت ببینم

نمی‌خوام مثل سرابت ببینم

نمی‌خوام دیگه تو شعرام بمونی

نمی‌خوام توی کتابت ببینم

من ففط چشماتو می‌خوام

جاپای اشکاتو می‌خوام

دیگه شب‌ها نمی‌خوام تنها باشم

نمی‌خوام تو رؤیای فردا باشم

می‌خوام امشب با تو افسانه بشم

توی زندگی می‌خوام نیما باشم

من ففط چشماتو می‌خوام

جاپای اشکاتو می‌خوام

محمد مستقیمی – راهی

*492* یادته

*492* یادته

اون تابسّونای داغو یادته

عزیزم اون کوچه باغو یادته

کنج باغ و طبل گنجشک پرونی

گپ زدن با زبون بی‌زبونی

یادته بهوونه‌ی مشق و کتاب

غروب و پرسه کنار جوی آب

تو کامیون بین راهو یادته

لاس زدن‌ها با نگاهو یادته

کودکی و غال زنبور یادته

راسی اون هدیه‌ی ایمور یادته‌

عشقمو با یک نگاه جواب دادی

یادته که دسته گل به آب دادی

 سایه‌ی صبح حیاطو یادته

زنگ لرزش صداتو یادته

با نگاه حرف زدنا رو یادته

التهاب بدنا رو یادته

یادته درد دلا تو نامه‌ها

دل تپیدن‌های زیر جامه‌ها

خوابیدن رو پشت بومو یادته

راسشو بگو کدومو یادته

محمد مستقیمی – راهی

*491* دنباله‌دار

*491* دنباله‌دار

عزیزم خانه را خالی گذاشتی

مرا در مرز اشغالی گذاشتی

پس از چل سال برگشتی دوباره

مرا در عشق جنجالی گذاشتی

کنارم باز هم ساکت نشستی

نگامو رو گل قالی گذاشتی

مرا تا کهکشان پرواز دادی

و در آن اوج خوشحالی گذاشتی

پس از یک خشکسال نیم قرنه

مرا بردی در آبسالی گذاشتی

کویری، بوته‌ای لب تشنه بودم

مرا در مزرع شالی گذاشتی

بر آغوشم دل تو سوخت امّا

بازم آغوشمو خالی گذاشتی

خدایا باز امید وصل ما را

در آلاچیق پوشالی گذاشتی

و آن دنباله دار بخت ما را

کم آوردی که در هالی گذاشتی‎؟

محمد مستقیمی – راهی

*490* کوتاهی آسمون

*490* کوتاهی آسمون

یه یاری دارم که مهربونه

خیلی می‌خوامش اینو میدونه

گاهی تو باغه گاهی تو باغچه

گاهی لب بوم کفترپرونه

شب‌ها با یادش بیدار می‌مونم

شب‌ها با یادم بیدار می‌مونه

خیلی می‌خوامش گفتن نداره

از تو نگاهم اینو می‌خونه

غیر از نگاهش چیزی نمی‌خوام

چشمای قشنگش یه آسمونه

انگار وصلش در طالعم نیس

یه عمره می‌خوام با من بمونه

نفرین که هرگز حتی گلایه

از او نکردم داد از زمونه

او بدتر از من،من بدتر از او

کوتاهی انگار از آسمونه

امروز عزیزم با من یکی شو

گر درد داری از هر دومونه

محمد مستقیمی – راهی

*489* تعبیر خواب

*489* تعبیر خواب

شب که می‌شه یاد تو میاد و مهمونم می‌شه

میاد و همنفس این دل دیوونم میشه

شب که می‌شه یاد تو میاد تو باغچه می‌شینه

مث یک گنجیشک شیطون لب طاقچه می‌شینه

آب و دون واسه‌ش می‌ذارم می‌پره سر درخت

چشامو وقتی می‌بندم پیش میاد تا لب تخت

تا میام اونو بگیرم از تو دستام می‌پره

با پریدنش تا صب خوابو از چشمام می‌بره

تو بگو عزیز من تعبیر خواب من چیه؟

من تو رو از تو می‌خوام بگو جواب من چیه؟

محمد مستقیمی – راهی

*488* خوابگاه مورچگان

*488* خوابگاه مورچگان

در شش دهه عمر آردها بیخته‌ام

اینک الکم به دار آویخته‌ام

کودک شده ام دوباره با شیطنت آب

در خوابگه مورچگان ریخته‌ام

محمد مستقیمی – راهی

*487* پیوند

*487* پیوند

زنجیرها گسست

دیوارها قطور شد

دیوارها شکست

زنجیرها قطور شد

این چه پیوندیست

بین دیوارها و زنجیرها !؟

محمد مستقیمی – راهی

*486* فانوس

*486* فانوس

سوسوی فانوس

در جنگل سیاه

به سوی کلبه‌اش کشاند

با ورودش

کلبه در خاموشی فرورفت

تاریکی چشم به راه خورشید نشست

محمد مستقیمی – راهی

*485* پیراهن

*485* پیراهن

میان من و تو

یک پیراهن فاصله است

من که برهنه‌ام

تو فاصله را بردار

محمد مستقیمی – راهی

*484* سفری دیگر

*484* سفری دیگر

آنک

بازمی‌گردیم

از سفر سبزه و گل

در سایه‌ی آن درخت کهن

همگام با موسیقی رود

در زمزمه‌ی آبشار

اینک

می‌نشینیم‌

در انتظار یک سفر دیگر

محمد مستقیمی – راهی

*483* کبریت ناگهان

*483* کبریت ناگهان

آشپزخانه

در هم ریخته

تلنبار ظروف نشسته

در سینک ظرف شویی

رژه نامنظم سوسک‌ها

همراه با رزمایش پرواز مگس‌ها

نمک در شکردان

فلفل در سماقدان

بوی شیر گندیده

شیر تو شیر

شیر بسته‌ی آب

شیر بازمانده‌ی گاز

این جا خوراکی اگر هست

زقوم است

یا کبریت ناگهان

محمد مستقیمی – راهی

*482* پیچک

*482* پیچک

پیچک

سوار بر دوش سپیدار

فریاد زد:

ما سپیدارها

محمد مستقیمی – راهی

*481* سنگ قبر

*481* سنگ قبر

بر سنگ قبر من

بنویسید:

زندگی کوتاه فرصتی است

برای شدن

و مرگ

شاید همان شدن

محمد مستقیمی – راهی

*480* تلفن

*480* تلفن

دوستانم

آنقدر بیمارند

که به جاى تلفن ١١٥

١١٣ را مى‌گیرند

محمد مستقیمی – راهی

*479* افیون

*479* افیون

این چه افیونی‌ست

که همه را

به خلسه برده است!

محمد مستقیمی – راهی

*478* لالایی

*478* لالایی

عزیز من نگاه تو کتابه

لالایی لاى چشماى تو خوابه

مگه میشه کتاب بسته رو خوند

عزیزم این سؤال بى‌جوابه

محمد مستقیمی – راهی

*477* قایم باشک(5)

*477* قایم باشک(5)

او که چشم می‌گذاشت

            خود را نشان می‌دادم

            تا در آغوشم بکشد

من که چشم می‌گذاشتم

            او خود را نشان می‌داد

            تا در آغوشش بکشم

بچه‌ها که چشم می‌گذاشتند

            ما در یک جا پنهان می‌شدیم

آخرین باری که چشم گذاشتم

او

            برای همیشه

                        گم شد

محمد مستقیمی – راهی

*476* قایم باشک(4)

*476* قایم باشک(4)

من چشم می‌گذاشتم

                        تا او پنهان شود

او هرگز چشم نگذاشت

                        تا من پنهان شوم

محمد مستقیمی – راهی

*475* قایم باشک(3)

*475* قایم باشک(3)

چشم گذاشته بودم

            تا او پنهان شود

                        پیدایش کنم

او را گم کردم

محمد مستقیمی – راهی

*476* قایم باشک(2)

*476* قایم باشک(2)

چهل سال

همه جا را گشتم

                        نبود

من با خود

قایم باشک بازی می‌کردم

محمد مستقیمی – راهی

*475* قایم باشک(1)

*475* قایم باشک(1)

بچه‌ها که چشم می‌گذاشتند

تو در تاریکی‌ها

قایم می‌شدی

بچه‌ها

از تو

از تاریکی

می‌ترسیدند

محمد مستقیمی – راهی

*475* واژه فروشان

*475* واژه فروشان

چارسوق دلالان را

آخرین دلال

تخته کرد

واژه فروشان

دوره گرد شدند

محمد مستقیمی – راهی

*474* عید شما مبارک

*474* عید شما مبارک

اول سالتون قشنگ و ملنگ

مث چشم عروسکا باشه

بخت و اقبالتون بلند بلند

هم‌قد لونه لک لکا باشه

حال و احوالتون بهاری و سبز

عیدتون هم مبارکا باشه

محمد مستقیمی – راهی

*473* ویروس من

*473* ویروس من

وقتی روژ لبانت با بوس من بسوزد

تب‌خال می‌تواند سینوس من بسوزد

وقتی که یار من با الدنگیم بسازد

باید دل رقیب دیوث من بسوزد

چَت می‌کند نگاهت با هر دلی عجب نیست

گر هارد قلب تو با ویروس من بسوزد

از خویش می‌گریزم، با خویش می‌ستیزم

تا کودک درون منحوس من بسوزد

عمری در انتظارش بودم ولی از این پس

باید در انتظار معکوس من بسوزد

تیغ زبان گشادم باور کنید شاید

دست و دل شما از کاکتوس من بسوزد

محمد مستقیمی – راهی

*472* ققنوس من

*472* ققنوس من

در کلبه ای که هر شب فانوس من بسوزد

باران نمی‌گذارد ققنوس من بسوزد

زآن لحظه‌ای که جانم با عشق آشنا شد

یک وازه می‌تواند قاموس من بسوزد

از آن زمان که غیرت در زیر پا لگد شد

باید دل شما بر ناموس من بسوزد

من دوزخی نهادم پا در حرم نهادم

شک نیست گر حریم از پابوس من بسوزد

افسوس! نه، نه تف بر روی شما خدایان

این تف نمی‌گذارد افسوس من بسوزد

گم‌گشتگان دریا این سوسوی فریب است

آن مه نمی‌گذارد فانوس من بسوزد

ای خفته بر چلیپا بگذار این کلیسا

در حسرت صدای ناقوس من بسوزد

باید به حکم تقدیر از رنج زشتی پا

هندونژاد زیبا، طاووس من بسوزد

محمد مستقیمی – راهی

*471* آونگ

*471* آونگ

از سحرگه به بام و بام به شام

با من او همدم است و همرنگ است

این دروغ است! نه تعارفکی‌ست

راست گویم به بشنم آونگ است

محمد مستقیمی – راهی

*470* کوتوله ٦

*470* کوتوله ٦

بر دوش لکاته‌ای

پرده می‌آویزی

بر پنجره‌ی اتاق خوابت

مشرف بر میدان مرکزی شهر

محمد مستقیمی – راهی

*469* شکایت

*469* شکایت

مردم از خلق

شکایت به خدا می‌برند

من از خدا شکایت دارم

به کجا ببرم؟

محمد مستقیمی – راهی

*468* او

*468* او

دیروز

برای فرار از خویش

به پیاله فروشی رفتم

امروز

او را با خود آوردم

محمد مستقیمی – راهی

*467* آیش

*467* آیش

دهقان پیر

به بهانه‌ی آیش

هیچ نکاشت

علف‌های هرز

مزرعه را پس گرفتند

محمد مستقیمی – راهی

*467* آیش

*467* آیش

دهقان پیر

به بهانه‌ی آیش

هیچ نکاشت

علف‌های هرز

مزرعه را پس گرفتند

محمد مستقیمی – راهی

*466* اهل بخیه

*466* اهل بخیه

آنقدر بخیه به آبدوغ زدیم

 که همه اهل بخیه شدند‎

محمد مستقیمی – راهی

*465* گرگ و میش

*465* گرگ و میش

پگاه دروغ دیر بایید

گرگ و میش به درازا کشید

گرگ‌ها آنقدر در پوستین میش ماندند

که پوستشان شد

دیگر چوپان دروغگو هم آن‌ها را نمیشناسد

و میش‌ها از خودشان هم میترسند

محمد مستقیمی – راهی

*463* راهیان

*463* راهیان

(آخرین ویرایش)

عاشقان‌ ایستاده‌ می‌میرند

عاشقان‌ ایستاده‌ می‌میرند

جان‌ به‌ کف‌ برنهاده‌ می‌میرند

سینه‌سرخان‌ در این‌ تب‌ هجرت

بی‌گمان‌ پرگشاده‌ می‌میرند

در وسیع‌ سپید آزادی‌

آهوان‌ بی‌قلاده‌ می‌میرند

عارفان‌ حرای‌ حرّیّت

بر مراد اراده‌ می‌میرند

عهد محراب‌ با علی‌ دارند

خون‌چکان‌ از چکاده‌ می‌میرند

چه‌ شتابان‌ به‌ رجعت‌ سرخند

که‌ تو گویی‌ نزاده‌ می‌میرند

غم‌سواران‌ سواره‌ می‌مانند

مستمندان پیاده می‌میرند

نورجویان هماره در سفرند

راهیان روی جاده می‌میرند

نه نه تنها بر آستانه دوست

بر زمین اوفتاده می‌میرند

اشتیاق وصال را نازم‌

که‌ در آن‌ جان‌ نداده‌ می‌میرند

روز میلاد و مرگ‌ یکسانند

ساده‌ زادند و ساده‌ می‌میرند

در صف انتظار تا به ابد

عاشقان‌ ایستاده‌ می‌میرند

محمد مستقیمی – راهی

*462* شمارش معکوس

*462* شمارش معکوس

نکند این شمارش معکوس

نفس‌های زادگاه من است

که در ماراتون ماندن

به شماره افتاده است

و می‌کوشد تا قهرمان بماند

نکند این شمارش معکوس

ضربان‌های قلب زادگاه من است

که در مبارزه با مرگ

به تپش افتاده است

و می‌کوشد تا زنده بماند

###

نه

این شمارش معکوس

شمارش پرتاب سفینه‌ایست

که مرا می‌برد

به زادگاهم

تا اهدا کنم

خونی را

که در رگهایم به ودیعت نهاده است

سال‌ها پیش

برای روز مباد!

نه

این شمارش معکوس

شمارش پرتاب سفینه‌ایست

که مرا می‌برد

به زادگاهم

تا کف بزنم

دویدنش را

و به شادمانی برخیزم

قهرمانیش را

محمد مستقیمی – راهی

*461* درخت سبز ایران

*461* درخت سبز ایران

من درختم سبزِ سبز اسطوره دارد ریشه در من

سایه‌گستر بر کویر و دشتِ لوت و دشتِ ارژن

ریشه در آبِ خزر، در آبِ اروند آبِ هامون

می‌ستیزم پنجه‌ها در پنجه‌ی ابرِ سترون

شاخه‌هایم غرقِ فروردین و لبریز از بهاران

جَسته از سوزِ زمستان، رَسته از سرمایِ بهمن

برگ‌هایم مَزدِیَسنا، خوشه‌ها آیاتِ قرآن

ترکه‌ها شمشیرِ مولا، کُنده‌ها گُرزِ تهمتن

شاخه‌ها، سرشاخه‌ها، تا انتهای تیرِ آرش

آتشِ زرتشت هم از هیمه‌یِ من گشته روشن

در پناهم هر بهاران، می‌شکوفد تازه و تر

نرگس و یأس و بنفشه، سوسن و نسرین و لادن

بر فرازم جای دارد لانه‌یِ ققنوس و سیمرغ

سار و بلدرچین و قمری در فرودم کرده میهن

باید از سرما و توفان، در امان ماند همیشه

این درختِ سبزِ ایران، در حمایت از تو و من

محمد مستقیمی - راهی

*456* آتش‌فشان

*456* آتش‌فشان

برمی‌تابند

دهان بسته‌ی آتش‌فشان را

گدازه‌های سرد شده‌ی بیرون

از باران گهان

برنمی‌تابند

دهان بسته‌ی آتش‌فشان را

گدازه‌های ملتهب درون

از انفجار ناگهان

محمد مستقیمی – راهی

*454* یک تاریخ غبار

*454* یک تاریخ غبار

آمدی در پشت یک تاریخ غبار

فرصتی نبود

            تا چهره‌ات را بشویم

            در زلال اشک‌هایم

و رفتی همچنان غبار‌گرفته

            در پشت یک تاریخ غبار

محمد مستقیمی – راهی

*453* گنداب

*453* گنداب

دیریست

دردم جاری نمی‌شود

می‌ترسم

بعضی مرداب‌های زمین

گندابند

محمد مستقیمی - راهی

*452* کهکشانی

*452* کهکشانی

وقتی کم‌ترین پروازمان

            کهکشانی‌ست

بیا دل نبندیم

            به آنان که دنیای بزرگشان

            از این جاست تا نوک بینی

محمد مستقیمی – راهی

*451* وارونگی

*451* وارونگی

پرواز کردم

با مرغابی‌ها در آب

احساسشان وارونه بود

            آسمان آن بالاست

محمد مستقیمی – راهی

*450* رود

*450* رود

هر روز خستگیم را

به گل‌ها می‌دادم

امروز به رود

رود خسته‌تر از من بود

محمد مستقیمی - راهی

*449* اصفهان

*449* اصفهان

اصفهان که زیباست

گاهی از خود می‌پرسم

            چرا زنده‌رود نمی‌ماند در آن؟

لابد نمی‌ماند که اصفهان بماند

محمد مستقیمی - راهی

*448* کینه

*448* کینه

دود کینه‌های ما

            تا چشم ستارگان رفت

و آسمان

            تشت آب‌چرکش را

            به سر رهگذران ریخت

محمد مستقیمی - راهی

*447* قناری

*447* قناری

قناری مرد

            و خواندن را نیاموختیم

            و نیاموختیم که قناری مرد

محمد مستقیمی - راهی

*446* پرنده

*446* پرنده

پروانگان به میهمانی شمع‌ها رفتند

                        گبرآسا و حرارت‌گون

            و آنان را بازگشتی نیست

                        که تا پایان پرنده می‌مانند

من امشب

            به انتظار آمدن تو

                        تا پایان پرنده می‌مانم

محمد مستقیمی - راهی

*445* شربت

*445* شربت

... وجنگ را سر سازش با ما نیست

گلوله‌ها را داغاداغ

            خواهیم نوشید

                        تا به آن سمت مرز بگوییم

                        شربت شهادت

                                    گرماگرم گواراست

محمد مستقیمی – راهی

*444* نگرش

*444* نگرش

بر مزار دکتر علی شریعتی، دمشق

چگونه نگریسته‌ای

            که می‌ترسند

                        دیروزیان از شورت

                        امروزیان از گورت

محمد مستقیمی – راهی

*443*آفریقایی

*443*آفریقایی

راه باریک است و تاریک

            و دهان گرسنه‌ی درّه

            و دهان‌درّه‌ی گرسنگی

            من زبان آفریقایی نمی‌دانم

گندم‌ها را سوختند

            دانه‌های گناه را

            پدرم آفریقایی می‌دانست

                                    من نمی‌دانم

محمد مستقیمی - راهی

*442* شعر سپید

*442* شعر سپید

دیشب در شعر سپیدم

            قافیه‌ها رنجیدند

امشب در جشن آشتی‌کنان

            غزلی سرودم

محمد مستقیمی - راهی